AD tertium dicendum, quòd  membrum non est præscindendum   propter corporalem salutem totius,  nisi quando aliter toti subueniri  non potest. Saluti autem spirituali  semper potest aliter subueniri, quam   per membri præcisionem: quia peccatum subiacet voluntati. Et ideo in  nullo casu licet membrum præscindere, propter quodcunque peccatum vitandum. Vnde Chrysostomus †{
         Homi. 63. in Matth. circa med. tom. 2.        
} exponens illud Matthæi. 19.   Sunt eunuchi qui seipsos castrauerunt propter regnum cælorum: dicit, non per membrorum abscissionem, sed malarum cogitationum interemptionem. Maledictio  ni enim est obnoxius qui membrum abscindit. Etenim qui homicidæ sunt, talia præsumunt. Et postea subdit: Neque concupiscentia  mansuetior ita fit, sed molestior.  Aliunde enim habet fontes sperma  quod in nobis est, & præcipuè  à   proposito incontinenti &  mente negligente. Nec ita abscissio membri    comprimit tentationes, vt cogitationis frænum.