Vnde sit secunda conclusio. Quando iudex dubitat, An possit interrogare vel non:  &, an teneatur interrogare vel non, tunc si  ex altera parte imminet periculum iniustitiæ contra reum, & ex altera periculũ contra  rempublicam: debet deponere dubiũ, & inclinare in fauorẽ reipublicæ. Probatur, quia  iudex est custos boni publici ex officio, ergo in dubio debet potius fauere reipublicæ   quam reo. Et confirmatur. Quia in dubijs  tutior pars est eligẽda, sed in illo casu tutior  pars est cauere periculum reipublicæ, ergo  poterit reũ interrogare. ¶ Tertia conclusio.  In eodem casu reus nō tenebitur respōdere.    Ratio est, quia in dubijs melior est conditio  possidentis. Itẽ si qua ratione teneretur reus  respondere, esset propter periculum quod  instat reipublicæ, sed huic periculo ipse reus  aliter potest prouidere, scilicet, cessando à   malo quod est in eius voluntate positum, ergo non tenebitur respondere.