RESPONDEO dicendum,  quòd sicut †{
         Art. præced.        
} dictum est, Iustitia legalis non est essentialiter omnis virtus, sed oportet præter iustitiam legalem, quæ ordinat hominem immediatè ad bonum commune, esse  alias virtutes, quæ immediatè ordinant hominem circa particularia  bona: quæ quidem possunt esse vel  ad seipsum, vel ad alteram singularem personam. Sicut ergo præter  iustitiam legalem oportet esse aliquas virtutes particulares, quæ ordinant hominem in seipso, putà   temperantiam & fortitudinem: ita  etiam præter iustitiam legalẽ oportet esse particularem quandam iustitiam, quæ ordinet hominem circa ea, quæ sunt ad alteram singularem personam.