RESPONDEO dicendum, ꝙ maledictio, de quo nunc loquimur, est, per quā   pronuntiatur malum cōtra aliquem vel imperando, vel optando. Velle autẽ, vel imperio mouere ad malum alterius, secundum  se repugnat charitati, qua diligimus proximum, volentes bonum ipsius: & ita secundum suum genus est peccatum mortale, &   tanto grauius, quanto personam, cui maledicimus, magis amare & reuereri tenemur.  Vnde dicitur Leuit. 20.  "Qui maledixerit patri suo & matri, morte moriatur." Contingit  tamen verbum maledictionis prolatũ, esse  peccatum veniale, vel propter paruitatem  mali, quod quis alteri maledicendo, imprecatur: vel etiam propter affectum eius, qui  profert maledictionis verba, dum ex leui  motu, vel ex ludo, aut ex surreptione aliqua, talia verba profert, quia peccata verborum maximè ex affectu pensantur, vt suprà   dictum*{
         Q. 72. articul. 2.        
}est. Et per hoc patet responsio  ad obiecta.