Ex dictis sequitur, quid sentiendum sit  de monopolijs. Fit enim monopolium  tripliciter. Primò quidem publica autoritate, vt cum Princeps prohibet ne quis  vendat aliquod genus mercium præter Petrum vel Ioannem. Et iste modus vendendi si fiat de rebus non multum necessarijs  reipublicæ, vel si fiat de necessarijs, fit tamen cogente necessitate, vel vtilitate reipublicæ, cui aliter prouideri commodè non  potest, nisi merces ad vnum venditorem  vel duos reducantur: tunc iustus erit iste  modus vendendi, dum modo pretium taxetur à republica, ne forte illa occasione venditores spolient rempublicam ipsam. Hac  via iustificantur priuilegia & monopolia de  cartis lusorijs & de libris ab ipsis autoribus  tantum vendendis.