Ad quartum respondetur, æqualitatem iustitiæ commutatiuæ, aliquando consistere  in indiuisibili mathematico: quando res ipsa  in se consistit in indiuisibili. v. g. quando  qui accepit duo reddit duo: aliquando vero  necesse est vt vtamur indiuisibili morali, ad  constituendam æqualitatem iustitiæ commutatiuæ, v. g. quando medium rei non  constat in communi pro omnibus contractibus singularibus, sed necessaria est æstimatio hominum, quæ varia est, quanuis accedat prope ad medium: & talis est æstimatio fori communis: donec in particulari fiat  conuenientia inter emptorem & venditorem de pretio indiuisibili: & sic non est eadem ratio de prima regula, & de alijs duabus: quoniam secundùm primam regulam,  pretium rerum consistit in indiuisibili mathematico etiam in communi omnibus contractibus: at vero pretium constitutum per  secundam & tertiam regulam consistit in  indiuisibili morali, donec in singulari fiat  conuenientia. Ex dictis sequitur, quomodo  sit intelligendum illud commune prouerbium, tantum valet res quantum vendi potest, quod habetur in. l. 1. ff. ad Senatusconsulta. & in. l. si quis vxori. ff. de furtis. est enim  intelligendum quantum vendi potest secundùm communem æstimationem fori, quando non est taxatum lege pretium. Item maxime verificatur in materia tertiæ regulæ,  vbi neque est lex neque communis æstimatio fori.