Secunda conclusio. Si tamen talis contractus celebretur bona fide cum ignorantia  prauæ dispositionis, quia videlicet vterque  existimat iustum pretium esse tantum vel  tantum, & tamen reuera est maius vel minus: tunc contractus ille non est inualidus.  Probatur. Quia ille qui læditur non alia ratione vult contrahere, nisi supposito quòd  pretium sit tantum, ergo non est voluntarius ille contractus, sed inuoluntarius & per  consequens inualidus. Etenim de ratione cōtractus humani est, quòd sit voluntarius.