AD secundum dicendum, quod  non   oportet quod aliquis per præconem vitium rei vendendæ  prænuntiet: quia  si prædiceret vitium, exterrerentur  emptores ab emendo, dum ignorarent alias conditiones rei, secundum   quas est bona & vtilis. Sed singulariter est dicendum vitium rei, ei qui  ad emendum accedit, qui potest simul omnes conditiones ad inuicem  comparare bonas & malas. Nihil enim prohibet rem in aliquo vitiosam, in multis alijs vtilem esse.