Secunda conclusio. Si venditor secundo  modo se habeat, scilicet ꝙ sua sponte vel interrogatus affirmet rem nullum habere vitium, vel etiam silentio suo persuadeatur  emptor, quòd nullum vitium inest rei: tunc  contractus est illicitus & inualidus. Probatur. Nam voluntas expressa venditoris est  emere rem absque aliquo vitio: ergo contractus ille est inuoluntarius, ac proinde inualidus: & ex parte venditoris illicitus. Secundò probatur. Quoniam venditor ex officio, tenetur dicere veritatem quando interrogatur, & non dicere sua sponte mendacium circa rem ipsam: ergo si contrarium faciat decipit emptorem, ac proinde  contractus est inualidus. Hanc conclusionem probant tria argumenta proposita in  principio.