RESPONDEO dicendum,  quòd accipere vsuram pro pecunia  mutuata, est secundùm se iniustum:  quia venditur id quod non est, per  quod manifestè inæqualitas constituitur, quæ iustitiæ  contrariatur. Ad  cuius euidentiam sciendum est, quod   quædam res sunt, quarum vsus est  ipsarum rerum consumptio, sicut  vinum consumimus, eo vtendo    ad potum, & triticum consumimus,  eo vtendo ad cibum. Vnde in talibus non debet seorsum computari  vsus rei à re ipsa, sed cuicunque conceditur vsus, ex hoc ipso conceditur res, & propter hoc in talibus,  per mutuum, transfertur dominium.  Si quis ergo seorsum vellet vendere   vinum, & vellet seorsum vendere  vsum vini, venderet eandem rem  bis, vel venderet id quod non est.  Vnde manifestè per iniustitiam peccaret. Et simili ratione iniustitiam  committit qui mutuat vinum, aut  triticum, petens sibi duas recompensationes: vnam quidem restitutionem æqualis rei, aliam verò pretium vsus, quod vsura dicitur. Quædam verò sunt, quorum vsus non  est ipsa rei consumptio, sicut vsus  domus est inhabitatio, non autem  dissipatio. Et ideo in talibus seorsum potest vtrunque concedi, puta  cum aliquis tradit alteri dominium domus, reseruato sibi vsu ad aliquod  tempus: vel econuerso, cùm quis concedit alicui vsum domus, reseruato  sibi eius dominio. Et propter hoc licitè potest homo accipere pretium  pro vsu domus, & præter hoc petere domum accommodatam, sicut  patet in conductione & locatione  domus. Pecunia autem secundùm  Philosophum in  †{
         Li. 5. Ethic. ca. 5. & 1. Polit. c. 6. & 7. tom. 5.        
}  5. Ethicor. & in  1. Politic. principaliter est inuenta  ad commutationes faciendas. Et  ita proprius & principalis pecuniæ   vsus, est ipsius consumptio, siue distractio, secundùm quod in commutationes  expenditur. Et propter hoc  secundùm se est illicitum pro vsu    pecuniæ mutuatæ accipere pretium,  quod dicitur vsura. Et sicut alia iniustè acquisita tenetur homo restituere, ita restituere tenetur pecuniam, quam per vsuram accepit.