Arguitur secundo & confirmatur. Quia  pecunia cum potentia proxima ad lucrum    pluris æstimatur, quam sine illa, & est magis commoda domino negociatori, quam  alijs; sed mutuatarius est causa moralis rogans & solicitans vt sibi mutuetur pecunia,  quod illa potentia pecuniæ impediatur, &   quod non valeat tantum domino suo: ergo dominus iustè exigit lucrum cessans.  Maior explicatur. Nam sicut frumentum  terræ mandatum plus valet quam alias valeret: ita mille aurei expositi bonæ negociationi: plus valent quā mille aurei absolutè.  Probatur minor, quia charitas proximi &   illius commodum mouent negociatorem  vt mutuet rogāti. Consequentia probatur,  quia vnicuique licitum est deducere in pactum, id quod res mutuata sibi valet.