Ad primum argumentum respondetur,  Diuum  Thomam in primo gradu suspicionis non  loqui strictè de suspicione vt differt à dubio  &  à iudicio, sed potius comprehendere &   dubium & iudicium: & omnia hæc appellat suspicionem in primo gradu: quanuis non  procedant ex deliberatione: quod insinuauit Diuus  Thomas in illis verbis cum incipit dubitare, idest cum non ex deliberatione, sed indeliberatè suspicatur aut iudicat. Iudicium  enim tunc censetur incipere, quando ex deliberatione procedit. In secundo vero gradu suspicionis non solum  Diuus  Thomas  comprehendit iudicium cui nulla admiscetur formido,  sed etiam suspicionem stricte sumptam quando  &  iudicium  & suspicio ex deliberatione procedunt, &  plenam animi deliberationem in iudicio aut suspicione interuenientem vocat Diuus   Thomas  certitudinem  &  firmitatem sententiæ. Ad  confirmationem negatur suspicionem  deliberatam pertinere ad tentationem  humanam: quin  potius pertinet ad tentationem diabolicam.