AD quartum dicendum, quòd  aliquis potest impedire aliquem ne  habeat præbendam, multipliciter.  Vno modo iustè, puta si intendens  honorem Dei, vel vtilitatem Ecclesiæ, procuret quòd detur alicui personæ digniori: & tunc nullo modo  tenetur ad restitutionem, vel ad aliquam recompensationem faciendam. Alio modo iniustè: putà si intendat eius nocumentum, quem  impedit propter odium vel vindictam, aut aliquid huiusmodi: & tunc  si impedit ne præbenda detur digno, consulens quòd non detur antequam sit firmatum quòd ei detur, tenetur quidem ad aliquam recompensationem pensatis conditionibus personarum & negotij secundùm arbitrium sapientis: non  tamen tenetur ad æquale, quia illam   nondum fuerat adeptus, & poterat  multipliciter impediri. Si verò iam  firmatum sit quòd alicui detur præbenda, & aliquis propter indebitam causam procuret quòd reuocetur, idem est ac si iam habitam ei  auferret: & ideo tenetur ad restitutionem æqualis, tamen secundùm  suam facultatem.