DVbitatur secundò circa solutionem  ad tertium argumẽtum. Vtrùm ideo  non sit acceptio personarum apud Deum,  quia bona quæ distribuit sunt gratuitò donata & non debita? Pro parte negatiua arguitur primò. Multa bona sunt quæ gratis donantur à Deo, multa verò quæ debentur vt  augmentum gratiæ  & gloriæ collatio, ergo  saltim in istis bonis quæ debentur poterit  esse acceptio personarum apud Deum, vel  ratio D. Thomæ non est sufficiens pro omnibus bonis quæ distribuuntur à Deo. Et  confirmatur. Quia multa bona sunt debita  rebus naturalibus ab autore naturæ, &  tamẽ    in his bonis distribuendis non potest esse  acceptio personarum apud Deum, ergo ratio D.  Thom. insufficiens. Maior probatur.  Quia v.  g. homini debetur risibilitas & corpori debetur color, &c. ita vt iniustum esset in re, hominem naturali & perfecta productione produci sine risibilitate.