Christus an videri possit in eucharistia.
  
 ¶ QVÆRITVR, vtrum Christus  possit videri in hostia? Respondeo ex sanct.  Tho. 3. p. q. 76. art. 7. quòd naturaliter  loquendo nullus oculus corporeus,  præter oculum Christi potest videre  Christum in eucharistia, nec oculus  corporis glorificati. Idem dicit Scotus  4. d. 10. quæst. 9. & Marsilius. q. 7, ar. 3.   & Durand. di. 10. q. 4. Secundò dico  quòd oculus Christi in eucharistia videt se existentem in eucharistia. Hoc  sanct. Tho. 3. p. q. 76. ar. 7. ad secundum.  Et quia litera est ibi mendosa, debet  sic legi. Ad. 2. dicendum quod oculus corporalis Christi videt se in sacramento,  non tamen potest videre ipsum modum existendi quo est sub sacramento quod pertinet ad intellectum. Tertiò dico quód oculus corporalis, tam viatoris, quàm beati, per miraculum potest Christum videre in eucharistia.  Hoc sanct. Tho. & conuenit etiam Scotus. Et hæc de oculo corporali. Vtrum   verò per intellectum possit Christus  videri, & eius modus existendi in hoc  sacramento? Dico cum sanct. Thom.  loco citato nunc quód naturaliter loquendo nullus intellectus humanus,  aut angelicus coniunctus, aut separatus potest cognoscere Christum in hoc   sacramento secundum quòd est sub speciebus. Patet quia iste modus existendi est supernaturalis excedens totam naturæ facultatem. Secundò dico quod beati vident hoc mysterium, sed in verbo  nam cùm hoc sacramentum sit unum præcipuum de substantia fidei, & vissio  correspondeat fidei, & spei, beati vident   illud: sicut audiuimus enim sic vidimus  in ciuitate domini Dei nostri Psalm. 47.