¶ QVÆRItur, vtrũ  hęretici scismatici, & degradati possint cōsecrare? Magist. senten. 4. d. 13. de hæreticis & scismaticis tenet aperte, quòd quanuis tẽtent consecrare nihil faciunt. Idem dicit de degradatis. Sed in oppositum est  tota cohors theologorũ nemine excepto. Tenent enim omnes, ꝙ  postquā   quis est semel ordinatus semper potest consecrare veram eucharistiam.  Vnde Augustinus libro de corpore  Christi in mysterijs corporis, & sanguinis domini, nihil à bono magis, vel  á malo minus perficitur. Itẽ. 1. Cho. 11.  qui manducat et bibit indigne &c. Ecce Christus permittit se contrectari &   manducari a malis, ergo eadẽ ratione  ꝑmittet se consecrari á malis. Itẽ  hęretici  redeũtes ad ecclesiā  nō  ordinant̃    de nouo, ergo antea poterant cōsecrare. Magist. sentent. deceptus est ex verbis Cypria. qui sine dubio fuit illius sẽtentiæ, ꝙ hæreticus nec poterat baptizare, nec sacramenta conficere. Sed iā   fuit illud in concilio reuocatum ideô   non est tenẽdum. Cũ igitur character  sacerdotalis in quo fundatur potestas  consecrandi sit indelebilis, non est dubitandum quin & potestas ipsa sit indelebilis. Vtrum autem tales missę  hęreticorum, &  excōmunicatorum valeant, & prosint, cùm sint separati ab  ecclesia à qua valorem habent, dubitari posset. Verum quoniam adhuc  ministri sunt ecclesiæ, & vtuntur potestate sibi ab ecclesia tradita, licet male vtantur ea, probabilius est quod valent & prosunt alijs. Nec obstat capi.  quidam. 1. q. 1. quia non loquitur assertiuè, sed inquisitiuè, vt ait. sanct. Tho.  3. parte, q. 82. articulo, 8. ad. 1.