Materia eu charistiæ panis triticeus.
  
 ¶ QVÆritur, quæ sit materia huius  sacramenti? Respondetur  quod panis, &  vinum. Ita  determinatum est ab ecclesia. cap. firmiter de summa Trinitate, & fide catholica. Et in concilio Carthaginensi  Et habetur de consecra. d. 2. ca. in sacramentis  & ca. cùm omne, & ca. cum Marthe de celebratione missarum. Et patet, nam Christus hac materia est vsus  accepit (ait euangelista) panem  &c. similitèr & calicem, &  non  bibam ammodo  de genimine vitis. Ex quo patet quòd  in calice continebatur vinum. Panis verò debet esse triticeus, ita quòd in alia  materia non potest confici: vt ait. sanct.  Tho. 3. p. q. 74. ar. 3. Idem tenet Alexan  der de Ales. 4. p. q. 32. &. Duran. 4. d. 11  q. 4. & Scotus. d. 11. q. 6. Vndè  omnis panis qui in communi modo loquendi vocatur panis, & est ordinatus ad alimentum hominum, est sufficiens materia  consecrationis. Ex quo sequitur, quod panis ordeaceus non est materia consecrationis, nec potest in eo confici hoc sacramentum: quia non est panis, nec ordeum est  alimentum  hominum, sed bestiarum. Panis  autem siliginis (de centeno) quia vere est  panis, & ad alimentum  hominum  ordinatus   potest consecrari. Idem  dicendum de farre,  & spelta, si ex eis conficeretur  verus panis.   De farre dicit Palu. quòd sufficit. De  spelta dicit Antoninus, quòd sufficit,  sed quia hoc non est certum, credo esse temerarium consecrare in alio quam   triticeo pane. De mayz apud indos,  dubium est, an esset sufficiens materia  & ideò non est consecrandum in eo.  In pasta autem ex tritico (en la massa)  non potest fieri consecratio, quia non  est panis, sed ex ea fit panis, & habet alias proprietates quam panis, hic enim nutrit, illa verò interficit. In agmidone  etiam sanct. Tho. tenet, quod  non potest fieri consecratio: & ita ego credo, alij tamen   dubitant. Et Palu. 4. d. 4. &. d. 11. q. 2. ar.  4. dicit quod potest in eo fieri consecratio: sed hoc nullo modo est tenendum.