An oporteat materiā eucharistiæ esse præsentem.
  
 ¶ QVÆRItur tamẽ, an oporteat  materiā esse præsentẽ? Resp. ab oĩbus   ꝙ sic. Patet ex facto Chr̃i qui cōsecrauit  materiā  præsentẽ, accepit panẽ in  sanctas ac venerabiles manꝰ suas, similitèr &  calicẽ. Itẽ patet quia intentio   ministri non potest distinctè dirigi nisi super rẽ  pręsẽtem, cũ omnis nr̃a cognitio ortũ habeat à sensu, sed ad consecrandum requirit̃  intẽtio ministri,  ergo & præsentia materiæ. Itẽ  ꝓbat̃ efficatiús ex ritu ecclesiæ quæ  nunquā   materiā  absentẽ, nec vnquā vissum est  ꝙ aliquis sacerdos bonus aut malus tẽtauerit  cōtrariũ facere: oportet igitur  materiā esse præsentem, & apud sacerdotẽ. Cùm enim sacramentũ sit institutum propter homines, illa præsentia requiritur in materia sacramenti,  quam cōmunitèr homines vocāt præsentiam: & cùm res quæ est post parietem non dicitur apud nos pręsens, nec  etiam quæ est retro nos, videtur quòd  non possit consecrari.