Pœnitentia est sacramentum.
  
 ¶ QVÆRITVR, vtrum poenitentia sit sacramentum, & vtrum post baptismum sit aliquod signum visibile   institutum ad remissionem peccatorum actualium? Respondeo, quod sic, &   est conclusio de fide: vt patet Ioannis  10. quorum remiseritis peccata remittuntur eis. Et Matthæi. 18. quodcunque   solueris super terram erit solutum &   in coelis. Ex his locis patet, quod est alia  auctoritas & iurisdictio inter homines ad remittendum peccata. Et hæc  iurisdictio inter homines exercetur per   actum exteriorem, ergo poenitentia  est signum sensibile institutum á Deo  in remissionem peccatorum, ac proindè est sacramentum. Idem patet auctoritate ecclesiæ in ca. ad abolendam extra de haereticis. Et expressè inter sacramenta numeratur confessio peccatorum. Et inter hæreticos numerantur qui aliter sentiunt de sacramentis  quam ecclesia romana sentit. Et in concilio   Florentino sub Eugenio. 4. numeratur   poenitentia inter septem sacramenta, ergo. Vocatur autem  sacramentum  poenitentiæ, quamuis  contineat  contritionem, &  satisfactionem, &  confessionem: quia sumpsit  nomem ab vltimo: vt dicit. S. Tho. 4. d.  16. q. 1. a. 1. sicut sæpè  vsitatum est. Nam licet homo sit animal, corpus, &  substantia, non  denominatur nisi ab vltimo quod  est homo. Sic etiam sacerdos quamuis sit diaconus et subdiaconus  nominatur sacerdos  ab vltimo. Quia verô vltima pars poenitentiæ, quæ est satisfactio est poenalis, imo omnia in hoc sacramento sunt poenalia: ideó vocatum est sacramentum  poenitentiae  totum  aggregatum ex illis partibus tribus, tam actus poenitentis, quam  absoluentis