Coram vobis domino N. 
 
 Capvt ii. 
 
Qvoties enim ad expurgandam eccleſiaſticam Rempubl. facinoroſis clericis alicuius eorum flagitium nunciandum eſt, decet vt id in præſentia iudicis fiat. Sic enim & iudex ipſe perpendere poterit, quæ ſit perſonæ qualitas contra quam denunciatio fit, quæ inſuper delicti ſpecies ac grauitas, vt iuxta illã quæ futura ſunt ordinet ac præcipiat, intelliagátque quo animi motu, quáve certitudine delicti, fiſcalis ſuus, aut quiuis alius denunciaturus accedit, & an etiam negocium id de quo agitur notario qui tunc ſe illi offert, tutò committi valeat. Non enim in criminalibus cauſis minima cura iudicis debet eſſe perſonã notarij eligere, ac variare iuxta caſuum & negotiorum occurrentiam, cùm præcipuè inter plures optio datur. Multùm namque impedit delictorum correctionem tabellionum animus corruptus precibus aut precio, ſeu particulari quadam affectione, vnde ſæpius cauſarum ſecreta reuelant, teſtes negligenter, & non vt decet, examinant, & iudices ipſos variis perſuaſionibus & fictionibus ad ſuæ prauæ intentionis tramitem inclinare ſatagunt, aut aptis importunitatibus oppugnant, eorum inſuper torpore & ſegnitie (cùm à iudicibus ſeu fiſcalibus in ſimilibus cauſis nihil accipiãt, quò ad laboborẽ ſcribendi & ſolicitudinem inſtigentur) perit ſæpius probationum copia, & reorum pauperum defenfio. Oportebit etiam de omnibus curiæ tabellionibus diffidere, quando illos certioraturos malefactorem de his quæ geruntur, iudex probabiliter ſuſpicatur, extraneúmque quærere notarium, quo præſente denunciatio fiat, & per quem ſummariè informationis teſtes examinentur, ac mandatum capturæ ſubſcribatur. Proderit præterea quòd iudice præſente denunciationes fiant contra reos, nam ex hoc ipſe facilius illorum memoriam conſeruabit, & melius rationem criminalium cauſarum, & ſtatus earum ab officialibus exiget, nec eis licebit, aliquorum proſequi cauſas, & reliquas pro arbitrio ſilentio præterire.